"Κάντυ αγάπη μου,
είμαι μόνος, με νιώθεις; Κάνω Χριστούγεννα χωρίς εσένα στη Νέα Υόρκη με ένα βιβλίο του Σαίξπηρ αγκαλιά και φωτογραφίες μας! Σε μια φώτο είσαι μόνη σου με ένα αγιο-βασιλιάτικο σκουφάκι πολύ μεγαλύτερο από το προσωπό σου, στο 'χα χαρίσει εγώ, θυμάσαι σε ένα δέμα που σου΄ χα στείλει πέρσυ! Το ξέρεις πως τα Χριστούγεννα δεν είναι η αγαπημένη μου γιορτή απλά δεν είναι, γίνομαι πιο μελαγχολικός, θέλω να κλείνομαι στον εαυτό μου περισσότερο, να δημιουργώ περισσότερο, όμως όχι να χαίρομαι και περισσότερο! Έτσι είμαι εγώ μόνον εσύ με καταλαβαίνεις, οι άλλοι και οι φίλοι σου ειδικά νομίζουν πως είμαι με τα φεγγάρια μου, απλά εγώ ζω για τις στιγμές μαζί σου και για τις στιγμές στο θέατρο, εκεί ξεχνιέμαι! Έχουν δίκιο, είμαι μοναχικός λύκος στα μάτια τους και στα μάτια των άλλων. Τα κορίτσια βλέπουν μόνο την τσαλακωμένη ομορφιά μου, τους κάνω για το κακό παιδί, νομίζουν πως με ερωτεύονται, μόνον εσύ ξέρεις την καρδιά μου, μόνον εσύ γλυκειά μου, στην έχω χαρίσει καιρό πριν σε ένα κολέγιο έναν Μάη...
είμαι μόνος, με νιώθεις; Κάνω Χριστούγεννα χωρίς εσένα στη Νέα Υόρκη με ένα βιβλίο του Σαίξπηρ αγκαλιά και φωτογραφίες μας! Σε μια φώτο είσαι μόνη σου με ένα αγιο-βασιλιάτικο σκουφάκι πολύ μεγαλύτερο από το προσωπό σου, στο 'χα χαρίσει εγώ, θυμάσαι σε ένα δέμα που σου΄ χα στείλει πέρσυ! Το ξέρεις πως τα Χριστούγεννα δεν είναι η αγαπημένη μου γιορτή απλά δεν είναι, γίνομαι πιο μελαγχολικός, θέλω να κλείνομαι στον εαυτό μου περισσότερο, να δημιουργώ περισσότερο, όμως όχι να χαίρομαι και περισσότερο! Έτσι είμαι εγώ μόνον εσύ με καταλαβαίνεις, οι άλλοι και οι φίλοι σου ειδικά νομίζουν πως είμαι με τα φεγγάρια μου, απλά εγώ ζω για τις στιγμές μαζί σου και για τις στιγμές στο θέατρο, εκεί ξεχνιέμαι! Έχουν δίκιο, είμαι μοναχικός λύκος στα μάτια τους και στα μάτια των άλλων. Τα κορίτσια βλέπουν μόνο την τσαλακωμένη ομορφιά μου, τους κάνω για το κακό παιδί, νομίζουν πως με ερωτεύονται, μόνον εσύ ξέρεις την καρδιά μου, μόνον εσύ γλυκειά μου, στην έχω χαρίσει καιρό πριν σε ένα κολέγιο έναν Μάη...
Χριστούγεννα για μένα ήταν τότε που είδα τον λόφο της Πόνυ για πρώτη φορά αληθινά Χριστούγεννα! Το τσάι που απόλαυσα στο σπιτικό σου ήταν το καλύτερο στην ζωή μου! Ήσουν εκεί και ας ήσουν μακριά μου! Το χιόνι που έπεφτε εκείνη την μέρα κατά κάποιον τρόπο μας ένωνε!
Κάντυ μου έστειλες ένα γράμμα, ζωγράφισες μια Χριστουγεννιάτικη εικόνα σου με λίγο χρώμα όμως, μισοτελειωμένη (μα πόσο πετυχημένη) και αναρωτιέσαι "Που είναι ο Τέρρυ σου;"
Και γω να'μαι χαμένος στην μετάφραση με ένα ποτήρι ουίσκι στα χέρια και να τσιγάρο να σιγοκαίει στο τασάκι, ευτυχώς δεν είναι μπουκάλι όμως ουίσκι χάρη σε σένα, είδες πόσο καλό κάνεις στους ανθρώπους.
Γιατί είσαι λυπημένη; Το φακιδομουτράκι σου, δεν έχει την λάμψη που ξέρω πάντα! Σου λείπω όσο εσύ σε μένα; Θέλω να είσαι χαρούμενη την κάθε στιγμή, βρίζω τον εαυτό μου αν εγώ είμαι η αιτία της λύπης σου! Σ΄αγαπώ απλά, έχω μια χριστουγεννιάτικη κονκάρδα σου στα χέρια μου και δεν την αφήνω και την χριστουγεννιάτικη ιστορία που μου κάνες δώρο την έβαλα στην βιβλιοθήκη μου! Σκέψου με έκανες ρομαντικό, ήμουν όμως απλά εσύ έβγαλες την καλή μου καρδιά στην επιφάνεια!
Κάντυ, ότι έχω ανάγκη αυτά τα Χριστούγεννα , είσαι εσύ, τίποτα άλλο! All i want for Christmas is you!
Με αγάπη ο Τέρρυ σου!
Μου χεις ζητήσει μια φώτο μου με χριστουγεννιάτικο σκουφάκι, χα χα δεν θα σου κάνω την χάρη όμως, άλλο εσύ, άλλο εγώ! Ξηγηθήκαμε μικρή μου μαϊμουδίτσα! Ωστόσο είμαι στις καλές μου, γιορτές γαρ και ιδού μια δική μας φώτο! Με ανοιξιάτικο ουρανό γιατί θυμίζεις άνοιξη! Κοιτάζω το μεγάλο παγοδρόμειο της Νέας Υόρκης και μας σκέφτομαι να πατινάρουμε μαζί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου