'Ενα υπέροχο ανδρικό πρότυπο

Γιατί ο γιατρός Κυρίτσης είναι ο έλληνας κύριος Ντάρσυ ή ο έλληνας συνταγματάρχης Μπράντον;

Η πολυαγαπημένη  και συμπαθέστατη στο ελληνικό κοινό Βικτόρια Χίσλοπ, έχει σίγουρα καταπιαστεί ως αγγλίδα γαρ με έφεση στην αγγλική φιλολογία με την Όστεν!

Και σίγουρα μια ευαίσθητη, λογοτεχνική ψυχή σαν την δική της θα αγάπησε πολύ τα βιβλία της Τζέην που θα τα διδάχτηκε και στο αγγλικό κολέγιο και ως παιδί στα σχολεία και θα επηρεάστηκε από αυτά είτε έμμεσα, είτε άμεσα.

 Η Μαρία της, η ηρωίδα του νησιού, έχει πολλές ομοιότητες με τις οστενικές ηρωίδες και στην καλοσύνη, στη γλυκύτητα μα και σαν χαρακτήρας που δρα, υποφέρει, υπομένει, απορρίπτεται, ελπίζει και τελικά βρίσκει την ευτυχία. Εμάς όμως στην ανάλυσή μας θα μας απασχολήσει ο γιατρός Κυρίτσης για ευνόητους λόγους.

Κατά με, ο γιατρός Νικόλαος Κυρίτσης της Σπιναλόγγας είναι ο Κύριος Ντάρσυ κατά τα ελληνικά δεδομένα ή καλύτερα ο συνταγματάρχης Μπράντον της Μάριαν Ντάσγουντ! Διαπνέεται από τα ίδια ιδανικά και τον ίδιο ατόφιο και ακαίριο ανδρισμό με όλους τους καλούς ανδρικούς χαρακτήρες της Όστεν, όπως και ο δικηγόρος Παπαδημητρίου εξάλλου ενώ θα λέγαμε ο Μανώλης έρχεται στο αντίθετο άκρο και των δυο παραπάνω ανδρών και θυμίζει πολύ τον εγωπαθή και ναρκισσιστή Γουΐλομπι...

Ο γιατρός αγαπά με πάθος την Μαρία από την πρώτη στιγμή, την υπερασπίζεται, την λατρεύει, τη βλέπει σαν σύντροφο της ζωής του και ουχί ως ένα ακόμα γυναικείο παιχνίδι για να περάσει τον καιρό του, ο σκοπός του είναι καθόλα σοβαρός! Η Μαρία δεν είναι η οποιαδήποτε ερωμένη αλλά κάτι το μοναδικό και πολύτιμο! Την ερωτεύεται παράφορα όταν εκείνη ερμηνεύει Σαίξπηρ από την πρώτη ματιά και ο έρωτας αυτός ο τόσο αγνός και όμορφος ποτέ δε σταματά.

Μετρημένος σαν άνδρας, μεγαλύτερος κατά 17 χρόνια από την Μαρία, λιγόλογος αψηφά τους κοινωνικούς κανόνες και ερωτεύεται μια λεπρή. Κάνει δηλ. την τέλεια ανατροπή για την εποχή του και για τους τύπους, μια μικρή κοινωνική επανάσταση! Φτάνει να την υπερασπιστεί ακόμα και με κίνδυνο της ζωής του, όταν στην Πλάκα ξεσπά εξέγερση εναντίον των λεπρών, δίνει μάχη για την γυναίκα που αγαπά για να την κρατήσει ζωντανή, ένα σπάνιο δείγμα αγάπης από έναν άνδρα που ξερει να αγαπά με όλη του την καρδιά!

Ο Μανώλης μόλις μαθαίνει την αρρώστια της Μαρίας, γίνεται καπνός, μέχρις εκεί πάει η αγάπη που της έχει, μόνο οι απολαύσεις του, τον ανησυχούν και επουδενί δεν θέλει να της στερηθεί για μια άρρωστη κοπέλα και ας ήταν πρώην αρραβωνιαστικιά του! Έτσι άνανδρος, "παίζει" και ερωτοτροπεί με τη γυναίκα του ξαδερφού του μέσα στο ίδιο το σπίτι της οικογένειας που τον φιλοξενεί!

Ο Κυρίτσης στο πρόσωπο της Μαρίας βλέπει την αναγεννησιακή  απεικόνιση της Αφροδίτης, την δικιά του γλυκιά  Μαντόννα και της είναι για πάντα πιστός! Με τα μάτια χαμηλά την κοιτάζει και θυσιάσει τα πάντα γι’αυτήν/ ακόμα και μετά τον θάνατο της αδελφής της, παίρνει μετάθεση για να ‘ναι  μαζί με την γυναίκα που λατρεύει όσο τίποτα στον κόσμο! Θέλει την ευτυχία της και όπως ο κυριος Ντάρσυ κάνει θυσίες για την Λίζυ του και ο Μπράντον για την Μάριαν, έτσι και αυτός την βάζει πάνω από όλα. Είναι ο άνθρωπός της χωρίς ενδοιασμούς και ερωτηματικά!

Η αγάπη του δεν έχει τίποτα το σαρκικό, κανέναν αμοραλισμό, καμία εγωπάθεια, καμία προσβολή, μόνο αγάπη και πραγματικό έρωτα. Ο ερωτάς του είναι αγνός και πανέμορφος χωρίς πολλά γαρνιρίσματα και μεγαλοστομίες!

Τί διαφορά λοιπόν με τα σύγχρονα ανδρικά πρότυπα γύρω μας που κοιτούν και προσέχουν μόνο τους εαυτούς τους και όχι την γυναίκα που είναι και πιο ευαίσθητη από την φύση της! Οι σύγχρονοι έρωτες, δυστυχώς στηρίζονται στην επίδειξη, στο μεγάλο εγώ των συντρόφων, στο συμφέρον και στην καθαρή  σαρκικότητα γι΄αυτό και καταρρέουν με το πρώτο φύσημα του ανέμου... επιβάλλει ο ένας το εγώ του στον άλλο και την επιδειξιομανία του!